débil
31debíl — adj. m., pl. debíli; f. sg. debílã, pl. debíle …
32debil — de|bil 〈Adj.〉 an Debilität leidend [Etym.: <frz. débile »schwächlich« <lat. debilis »schwach«] …
33debil — sf., tıp, Fr. débile Bedensel ve zihinsel bakımdan güçsüz …
34debil — debi̱l, in fachspr. Fügungen: de̱bilis, ...le [aus lat. debilis = geschwächt, schwach]: schwach; leichtgradig schwachsinnig …
35debil — de|bil <aus lat. debilis »ungelenk, geschwächt«> an Debilität leidend (Med.) …
36debil — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «człowiek niedorozwinięty umysłowo» ‹fr. z łac.› …
37débil — adj. De poco vigor o fuerza. Fig. Escaso, pobre en lo físico y moral …
38debil — Człowiek głupi lub bezmyślny; idiota Eng. A stupid, silly, or thoughtless person; an idiot …
39debil — i (L). Disabled, weak …
40debil — • debilitation …