harto
11Harto kalnagūbris — Sp Hárto kalnãgūbris Ap Hart Range L Uoliniuose kk., Kanada (Britų Kolumbija) …
12Harto kalnas — Sp Hárto kálnas Ap Harte Mountain L Dygliuočių kk., Kanada (Manitoba) …
13Harto — Kurzform von Namen mit »Hart« (Bedeutung: hart) …
14harto — adj. cansado, hastiado. ❙ «Los fotógrafos están hartos de oír esa frase.» Ignacio Carríon, Cruzar el Danubio, 1995, RAE CREA. ❙ «...siempre dicen que están hartos de tanto exiliado...» Rafael Ramírez Heredia, El Rayo Macoy y otros cuentos, 1984,… …
15harto — dialecto paisa. bastante. de sobra …
16Harto sabe quien pregunta, y harto a lo que sabe apunta. — Se refiere a las preguntas cargadas de malicia e ironía que no brotan del deseo de saber, sino de ridiculizar al interlocutor necio. Así lo hizo Victor Hugo una vez: tras oír afirmar a un pedante en la Academia que el ocaso de la lengua francesa… …
17Harto ayuna quien mal come. — Se usa como réplica irónica a los preceptos de ayuno, por cuanto los pobres no comen cuando quieren, sino cuando pueden …
18Harto bien huele quien a nada huele. — Frente al exceso de perfume, que a menudo oculta la falta de higiene, el refrán recomienda lo que un poeta alabó como «el olor sin olor de la limpieza» …
19Harto castiga quien de los buenos diga. — Alude al efecto perverso de la calumnia, inseparable vecina del mérito. Como una vez le preguntasen a Cánovas si él conocía algún medio para evitar ese azote, respondió: «Sí, uno, y bien sencillo: hacer cuanto nos atribuyan.» …
20Harto da quien da lo que tiene. — O, como aparece en Quien da lo que tiene no debe nada. Se usa para justificar la cantidad o calidad de lo que uno ofrece …